If Only We Could

Młoda kobieta wychodzi z odwyku i zamieszkuje z matką na malowniczej norweskiej wyspie Nesøya. Ma nadzieję, że to jej nowy początek. Jednak są ludzie, którzy przyciągają kłopoty jak magnes, i niestety Layla do nich należy.

Ta część będąc bezpośrednią kontynuacją wydarzeń z poprzedniej książki, jest świetną mieszanką emocji, które ciągle buzowały od momentu “And Vice Versa”. Layla ucząc się żyć od nowa w pewnym momencie staje z niedaleko przeszłością – spotyka starego znajomego.

Widać przemianę bohaterów, która ogromnie mnie ucieszyła. Mimo losu, podkładającego im jak zawsze kłód pod nogi, pozostają silni na wszelkiego rodzaju sprzeciwności. Jestem ogromnie (pozytywnie) zaskoczona z tego, w jaki sposób autorka przedstawiła problemy głównej bohaterki i w jaki sposób się na nich skupiła. Ogromne pokłony w twoim kierunku Agata!

[WSPÓŁPRACA BARTEROWA]

Młoda kobieta wychodzi z odwyku i zamieszkuje z matką na malowniczej norweskiej wyspie Nesøya. Ma nadzieję, że to jej nowy początek. Jednak są ludzie, którzy przyciągają kłopoty jak magnes, i niestety Layla do nich należy.

Ta część będąc bezpośrednią kontynuacją wydarzeń z poprzedniej książki, jest świetną mieszanką emocji, które ciągle buzowały od momentu “And Vice...

Choć moje emocje po przeczytaniu pierwszej części jeszcze nie opadły, to już sięgnęłam po drugą, bo byłam ciekawa co dalej i jak to wszystko dalej się potoczy.

Ta książka to bezpośrednia kontynuacja wydarzeń z poprzedniej książki. Layla w końcu sięgnęła dna, Dziewczyna pod naporem wydarzeń i matki zgłasza się na roczny odwyk, jednak wychodzi z niego wcześniej niż powinna. Młoda kobieta w końcu zrozumiała, że może żyć bez nałogów, jednak nie wraca do starego życia. Matka wywozi ją do Norwegi, żeby odizolować ją od miejsca, w którym przechodziła ciężkie chwile i od starych znajomych.

Layla uczy się żyć od nowa, spotyka starego znajomego, który wkrótce staje się jej bliski, jednak ona wciąż wzdycha do Alexandra. Dziewczyna zmuszona przez matkę spotyka się z terapeutą jak i uczęszcza na zajęcia grupy wsparcia, gdzie poznaje nową przyjaciółkę, w której dostrzega starą siebie.

Ta książka zrobiła na mnie równie potężne wrażenie co poprzednia. Tutaj Layla uczy się na nowo żyć, popełnia błędy, jednak jest świadoma swoich czynów, nie poddaje się pokusom, na które wystawia ją los. Dziewczyna ma dylemat związany ze swoimi nowymi znajomymi, którzy siebie nienawidzą, a ona podobnie jak i czytelnik nie do końca wie o co w ogóle chodzi.

Historia jest ciężka i trudna, mamy w pewnym sensie pokazany proces wychodzenia na prostą po traumatycznych przeżyciach, nasza bohaterka w końcu dojrzewa i zaczyna dostrzegać swoje błędy, sytuacja z nową znajomą stawia ją w miejscu jej przyjaciół sprzed roku, kiedy to ona miała problemy i nie chciała pomocy.

Książka ma w sobie sporo wątków związanych z tajemnicami, manipulacją, ponownie skupia się na problemach uzależnień, traum i próby ratowania czyjegoś życia. W tej historii znajdziemy także mistrzowską grę pozorów, a osoby które wydawały się nieskazitelne okazują się nieźle pokręcone delikatnie mówiąc. Znajdzie się także wątek kryminalny ze względu na ojca Layli, który znów próbuje wkroczyć w życie dziewczyny i sporo w nim namiesza.

Książkę czytał mi się dobrze, w moim odczuciu nie jest tak przytłaczająca jak pierwsza część, historia jest ciekawa, potrafi zaskoczyć i trzyma w napięciu niemal do końca. Zakończenie daje nadzieję, że kolejny tom będzie bardzo ciekawy.

Choć moje emocje po przeczytaniu pierwszej części jeszcze nie opadły, to już sięgnęłam po drugą, bo byłam ciekawa co dalej i jak to wszystko dalej się potoczy.

Ta książka to bezpośrednia kontynuacja wydarzeń z poprzedniej książki. Layla w końcu sięgnęła dna, Dziewczyna pod naporem wydarzeń i matki zgłasza się na roczny odwyk, jednak wychodzi z niego wcześniej niż powinna....

Do dziś pamiętam jakie emocje targały mną podczas czytania pierwszego tomu. Moje serce zostało roztrzaskane na kawałki niejednokrotnie. Z zapartym truchtem czekałam na kontynuację losów Layli i Alexandra.
Byłam ciekawa jak poradzą sobie po tak dramatycznym zakończeniu. Jak teraz będzie wyglądać ich codzienność.

Muszę przyznać, że „If only we Could” dało mi chwilowo wytchnienie. Chwilowe ponieważ zakończenie drugiego temu pozostawia czytelnika z wieloma pytaniami i dużą ciekawością.

Tutaj, w drugim tomie serii #Destiny zdecydowanie widać przemianę bohaterów, a szczególnie to jak Layla zaczyna postrzegać swoje życie. Jak z każdym krokiem zaczyna swoje życie na nowo mimo, że nie brak wokół niej pokus.
Alex jak to Alex czasem się go kocha, a czasem nienawidzi, jednak mimo wszystko, zobaczyłam i w nim przemianę. Uczucie jakie ich połączyło, stało się czymś pięknym. Pozbawionym cierni, mroku czy brutalności.
Jednak los kolejny raz kładzie im kłody pod nogi.
Nie mogę się doczekać, aż poznam zakończenie ich historii. Trzecie tom jest od dziś dostępny w przedsprzedaży!


Współpraca z Wydawnictwo NieZwykłe

Do dziś pamiętam jakie emocje targały mną podczas czytania pierwszego tomu. Moje serce zostało roztrzaskane na kawałki niejednokrotnie. Z zapartym truchtem czekałam na kontynuację losów Layli i Alexandra.
Byłam ciekawa jak poradzą sobie po tak dramatycznym zakończeniu. Jak teraz będzie wyglądać ich codzienność.

Muszę przyznać, że „If only we Could” dało mi chwilowo...

Po naprawdę ciężkich przeżyciach z pierwszego tomu nasza bohaterka stara się podnieść na nogi. Walczy z własnym nałogiem i wszystkimi demonami przeszłości, które depczą jej po pietach. Niezwykle silna kobieta, która jest w stanie oddać i zrobić naprawdę wiele dla bliskich. Layla wychodzi z odwyku i stara się dostosować do nowego miejsca, w które się przeprowadziła. Brakuje jej przyjaciół, jednak wie, że to dla jej dobra. Dziewczyna już od początku poznaję Rosalie oraz pewnego młodego mężczyznę. Jestem strasznie dumna z bohaterki gdy widzimy cały proces jej walki tak naprawdę z samą sobą. Napawa mnie to pewnego rodzaju nadzieją. Kocham pióro autorki, przez które bardzo szybko czyta się daną historię. Często brakuje mi dobrego wykreowania postaci, jednak tutaj, zdecydowanie jest to zrobione dobrze. Historia Layli dla wielu osób może być pewnego rodzaju wzorem, nie mówię tu o tym, aby powtarzać czyny bohaterki, ale to, że jej historia może być wzorem tego, że nawet z najgorszego piekła zawsze jest jakiegoś rodzaju wyjście. Relacja głównej bohaterki z rodzicami jest, krótko mówiąc, skomplikowana. Z jednej strony matka, która niby chce pomóc i odkupić swoje winy po tylu latach z drugiej strony ojciec, który obraca się w nieciekawym towarzystwie. Każda ta jedna rzecz kształtuje naszą bohaterkę a my jesteśmy świadkami tego jak to na nią wpływa. Kocham te wszystkie plot twisty oraz niekończącą się akcję. Jestem naprawdę pod wrażeniem. Ten tom zdecydowanie bardziej podobał mi się niż pierwszy i już nie mogę doczekać się kontynuacji. Koniecznie czytajcie.

Po naprawdę ciężkich przeżyciach z pierwszego tomu nasza bohaterka stara się podnieść na nogi. Walczy z własnym nałogiem i wszystkimi demonami przeszłości, które depczą jej po pietach. Niezwykle silna kobieta, która jest w stanie oddać i zrobić naprawdę wiele dla bliskich. Layla wychodzi z odwyku i stara się dostosować do nowego miejsca, w które się przeprowadziła. Brakuje...

If Only We Could
Agata Moore
[współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykle]
Opis okładkowy w komentarzu.
R e c e n z j a
Zdecydowanie nie mogłam się doczekać aż przeczytać ten tom, ponieważ pierwsza część zostawiła mnie w takim zdezorientowaniu i zaskoczeniu, że nie wiedziałam co ze sobą zrobić.
Jestem bardzo zaskoczona ile tu się działo!
Jestem niesamowicie zadowolona jak autorka poprowadziła w tej części problemy Layli, to jak skupiła się na niej i jak to było dobrze ukazane dla czytelnika - zdecydowanie na plus.
Dziewczyna próbuje się odnaleźć i wreszcie wyjść na prostą, po tylu problemach z którymi się zmagała, jestem niesamowicie z niej dumna, ponieważ widać było jak się stara.
Jeśli chodzi o Alexandra to w tej części jest go trutka troszeczkę mniej, ponieważ autorka skupiła się bardziej na życiu Layli, co szczerze? Totalnie mi nie przeszkadza, ponieważ brakowało mi tego by bardziej się zżyć z bohaterką.
Jeśli chodzi o akcje to akcja jest dynamiczna i towarzyszył mi zwykle istny rollercoaster i trzymanie w napięciu + nie wiedziałam czego się spodziewać po Agacie 😅.
Cieszy mnie to, że autorka przemyślała wszystko i powoli wprowadzała różne informacje przez co nie wyglądało to chaotycznie.
Layla zmienia otoczenie po odwyku, i po pobyciu w szpitalu staje się inna osobą, jak już pisałam jestem strasznie z niej dumna, ponieważ podobała mi się jej odsłona.
Jest silna, mimo tego co przeszła.
Przeprowadza się z matką do Norwegii, do nowego otoczenia.
Aleksander oczywiście jak zwykle skradła moje serce i chce go więcej i więcej.
Nie zapomnijmy również że on też odniósł w życiu więcej cierpienia i bólu, przez co mam wrażenie, że razem z Layla się uzupełniają ❤️‍🩹 (mimo kłótni okej¿) Ps. Jest cudowny…

Jeśli chodzi o pismo autorki jak zwykle mi się podobało, jest cudowne i czytając książkę nie można się oderwać, książka mi się bardzo podobała i nie mogę się doczekać aż sięgnę po 3 tom.
Agata zrobiłaś bardzo dobrą robotę i gratuluje Ci, że wydałaś kolejną książkę 🩷 buziaki 💋
5/5⭐️

[slow burn, walka z uzależnieniem, wyjazd, drugi tom, trudna przeszłość, scars, toxic mom, tajemnice]

If Only We Could
Agata Moore
[współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykle]
Opis okładkowy w komentarzu.
R e c e n z j a
Zdecydowanie nie mogłam się doczekać aż przeczytać ten tom, ponieważ pierwsza część zostawiła mnie w takim zdezorientowaniu i zaskoczeniu, że nie wiedziałam co ze sobą zrobić.
Jestem bardzo zaskoczona ile tu się działo!
Jestem niesamowicie zadowolona jak...

„If only we could”, Agata Moore.
współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykle

Choć upłynęło trochę czasu od AVV, to emocje pozostały takie same, jak przy czytaniu pierwszego tomu.
W ogóle chciałabym powiedzieć, że okładka i wklejka w tej książce jest przepiękna. Bardzo dobrze nawiązuje do treści książki.

Tutaj autorka skupiła się zdecydowanie na Layli i jej powrocie do zdrowia. Dziewczyna po powrocie z odwyku zaczyna zupełnie nowe życie z dala od Miami. Na domiar tego wszystkiego jej matka chce zacząć brać czynny udział w jej życiu, co bohaterce nie za bardzo się podoba.

Tu, podobnie jak w pierwszej części, pojawiają się intrygi, słowa pełne bólu i dużo przemyśleń. Jednak według mnie druga część zdecydowanie lepiej oddaje wszystkie wydarzenia, a i emocje spisane są w bardzo dobry sposób. Ta książka jest przesiąknięta bólem i nadzieją. Bardzo podoba mi się to połączenie, ja lubię, kiedy wszystko jest nieoczywiste, a z Laylą i jej życiem takie to właśnie jest.
Mamy nawet trochę Alexandra, pojawia się dosyć epizodycznie, ale jest idealnym dopełnieniem fabuły.

Warto wspomnieć o dziewczynie, która jest odbiciem lustrzanym naszej głównej bohaterki, z pierwszej części. Młoda, uzależniona i z mnóstwem problemów.

Całość wypadła naprawdę dobrze i widać zdecydowany progres, jeśli chodzi o pisanie. Layla zmieniła się po części i wyszło to na dobre. Nie mamy tu cukierkowego romansu, więc nawet nie spodziewajcie się go, ale jest coś więcej. Są prawdziwe emocje, które Agata przelała na papier i stworzyła książkę, którą czyta się przez jeden wieczór. Nie zabraknie również sytuacji, w których bohaterka musi dokonać wyboru.

Zdecydowanie polecam sięgnięcie po oba tomu, a tymczasem ja z niecierpliwością oczekuję na trzeci.

„If only we could”, Agata Moore.
współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykle

Choć upłynęło trochę czasu od AVV, to emocje pozostały takie same, jak przy czytaniu pierwszego tomu.
W ogóle chciałabym powiedzieć, że okładka i wklejka w tej książce jest przepiękna. Bardzo dobrze nawiązuje do treści książki.

Tutaj autorka skupiła się zdecydowanie na Layli i jej powrocie do...

📚If only we could📚
Od @agata__moore 🥰

[współpraca reklamowa] @wydawnictwoniezwykle ✨

„Więc znalezienie prawdziwej miłości nie jest dla ciebie warte zaryzykowania?”

🌸”If only we could” to kontynuacja historii o losach Layli Halton. Dziewczyna po tragicznym wydarzeniu w końcu próbuje odzyskać siebie i wyjść na prostą drogę. Motywacja jest ogromna, ale czy wszystko jest takie łatwe? Co może się jeszcze złego wydarzyć?
Co do pierwszej części „And Vice Versa” miałam sporo minusów, tu też ich kilka mam, ale zdecydowanie kontynuacja jest lepsza.
Zacznę od tego, że widać progres w stylu pisania autorki. Jest znacznie przyjemniejszy i bardziej zrozumiały. Zdecydowanie zmiana na plus. Sprawiło to, że książkę czytało się lepiej.
Layla zmienia otoczenie, wraz z matką wyprowadza się do Norwegii. Zdaje się, że po wyjściu z odwyku już wszystko będzie dobrze, ale czy na pewno? Layla w dalszym ciągu jest bezczelna i wyniosła. Lecz zauważyłam zmianę w tym, że zaczęła liczyć się ze swoimi przyjaciółmi. Samolubność poszła w odstawkę.
Alexandra w tym tomie dostajemy trochę mniej. Jego życie wciąż nie jest kolorowe, ale nie dostaniemy zbytnio większego rozwinięcia, a nie ukrywam, brakowało mi tego. Wiemy, że coś jest nie tak, ale to tylko tyle.
W dalszym ciągu relacja tej dwójki dla mnie jest lekko dziwna. Utrzymują kontakt telefoniczny ze względu na odległość, ale to tylko tyle. Niby się kochają, choć wzajemnie odtrącają z powodu niebezpieczeństw. Mam wrażenie, że kręcą się w kolko. Nie wyczuwam od nich żadnej chemii i przyciągania. Dla mnie ich relacja jest nijaka.
Plot twisty były zaskakujące, ale jednocześnie wykonanie ich niewyobrażalne, zbyt niemożliwe.
Ogromnie irytowała mnie matka Layli. Dorosła kobieta, która osiągnęła wiele sukcesów i nie widzi nic poza czubkiem własnego nosa. Jak można być tak wielką ignorantką?
„If only we could” pozwoli bardziej zrozumieć nam bohaterów. Poniekąd uczą się na własnych błędach i próbują prowadzić lepsze życie.
Moja relacja z tą historią jest zawirowana. Odczuwalne emocje są znikome. Książka zbytnio nie przypadła mi do gustu, ale mimo wszystko ma w sobie coś, co nas intryguje. Chętnie dowiem się jak potoczą się dalsze losy bohaterów, pomimo tego, że nie powaliła mnie na kolana. 🌸

📚3/5

📚If only we could📚
Od @agata__moore 🥰

[współpraca reklamowa] @wydawnictwoniezwykle ✨

„Więc znalezienie prawdziwej miłości nie jest dla ciebie warte zaryzykowania?”

🌸”If only we could” to kontynuacja historii o losach Layli Halton. Dziewczyna po tragicznym wydarzeniu w końcu próbuje odzyskać siebie i wyjść na prostą drogę. Motywacja jest ogromna, ale czy wszystko jest...

„𝐈𝐟 𝐎𝐧𝐥𝐲 𝐖𝐞 𝐂𝐨𝐮𝐥𝐝” druga część trylogii 𝐃𝐞𝐬𝐭𝐢𝐧𝐲

To jak wciągnęłam się w tą książkę było niesamowite. Z każdym rozdziałem miałam ochotę czytaj więcej i więcej aż doszłam do końca i miałam takie „to już koniec? Jak to? Ja chcę więcej!”

To co działo się w tej części to był jeden wielki chaos, ale w domu tego słowa znaczeniu. Działo się dużo ale ja to lubię.

Historia opowiada o tych samych bohaterach co „𝐀𝐧𝐝 𝐕𝐢𝐜𝐞 𝐕𝐞𝐫𝐬𝐚” jednak w głównej mierze opiera się na historii 𝐋𝐚𝐲𝐥𝐢𝐢 oraz tego jak wygląda jej życie po wyjściu z nałogu.


𝐋𝐚𝐲𝐥𝐚 po wyjściu z nałogu zostaje zmuszona przez matkę do przeprowadzki do Norwegii gdzie poznaje 𝐑𝐨𝐬𝐚𝐥𝐢𝐞 𝐇𝐚𝐲𝐞𝐬 oraz pewnego mężczyznę - 𝐏𝐚𝐭𝐫𝐢𝐜𝐚. 𝐑𝐨𝐬𝐚𝐥𝐢𝐞 to siedemnastoletnia dziewczyna której życie wygląda podobnie do tego które kiedyś prowadziła 𝐋𝐚𝐲𝐥𝐚. Natomiast 𝐏𝐚𝐭𝐫𝐢𝐜 od samego początku mnie hmm może nie tyle co oczarował ale wydawało mi się, że będzie naprawdę spoko chłopakiem, no cóż myliłam się.

Życie 𝐋𝐚𝐲𝐥𝐢𝐢 po przeprowadzce wcale nie jest takie usłane różami jak może się wydawać, dziewczyna dopiero co wyszła z jednym problemu i od razu wpakowała się w kolejne.

W tej książce działo się naprawdę dużo i jest to w sumie jedna z wielu rzeczy dlaczego tak bardzo polubiłam i 𝐈𝐎𝐖𝐂 i 𝐀𝐕𝐕, nie wiało tam nudą, ani trochę.

Pióro autorki porwało mnie już w 𝐲, a to co zrobiło ze mną w 𝐈𝐎𝐖𝐂 to była jakaś masakra. Zdecydowanie wydać wielki progres pisania pomiędzy tymi książkami, jednak wiem, że to właśnie 𝐀𝐕𝐕 zostanie na zawsze w moim sercu.

Sam pomysł na fabułę również był świetny, po mimo tego, że nie widujemy w tej książce za dużo 𝐀𝐥𝐞𝐱𝐚𝐧𝐝𝐫𝐚 oraz innych przyjaciół 𝐋𝐚𝐲𝐥𝐢 to nie zostało kompletnie osunięci na bok, zawsze przewijają się w jej życiu i zawsze dowiadujemy się co nie co na ich temat oraz wiemy co się u nich dzieje.

Książka mnie pochłonęła, chciałam napisać, że to ja ją pochłonęłam ale w całe tak nie było haha. Jeśli jesteście ciekawi jak wyglądało życie 𝐋𝐚𝐲𝐥𝐢 po pierwszym tomie to sięgajcie po 𝐈𝐎𝐖𝐂!

„𝐈𝐟 𝐎𝐧𝐥𝐲 𝐖𝐞 𝐂𝐨𝐮𝐥𝐝” druga część trylogii 𝐃𝐞𝐬𝐭𝐢𝐧𝐲

To jak wciągnęłam się w tą książkę było niesamowite. Z każdym rozdziałem miałam ochotę czytaj więcej i więcej aż doszłam do końca i miałam takie „to już koniec? Jak to? Ja chcę więcej!”

To co działo się w tej części to był jeden wielki chaos, ale w domu tego słowa znaczeniu. Działo się dużo ale ja to lubię.

Historia...

[współpraca reklamowa]
W momencie, w którym skończyłam tom 1 nie wiedziałam co mam ze sobą zrobić. Tak bardzo pragnęłam przeczytać już drugi tom, a jak dowiedziałam się, że będę go recenzować to przysięgam prawie się popłakałam ze szczęścia. I dziękuję ci Aga za zaufanie. Styl pisania jest tak samo dobry jak w „And vice versa”. Kocham to jak autorka buduje cały świat i to w jaki sposób przedstawia dalsze losy naszych bohaterów. Książkę przeczytałam naprawdę szybko, a to dlatego że totalnie nie mogłam się od niej oderwać. Akcja jest dynamiczna, nie nudziłam się podczas czytania. Wszystko jest totalnie przemyślane. Z każdą stroną dowiadujemy się więcej i więcej. Autorka stopniowo wprowadza nowe informacje, które tylko wprawiają książkę w mroczny nastrój. Zapewniam was, że do ostatniej strony będzie trzymać was w napięciu i będziecie wyczekiwać tego jak potoczy się akcja. Także fabuła książki naprawdę się wyróżnia i jest niesamowita. Bohaterowie - cóż, poznajemy tutaj dalsze losy Layli, która wyszła z odwyku. Dziewczyna radzi sobie świetnie mimo przeróżnych pokus. Jest tutaj mało Alexandra, ale i tak jest on wplątany w fabułę i ja nie mogłam się doczekać aż będzie jakakolwiek wzmianka o tym bohaterze. Uwielbiam tego człowieka🥹 Występuje tutaj za to jedna postać, która już od początku mi się nie podobała a mianowicie Patrick… jak ja go nie lubię!!! Był on irytujący i zaborczy wobec naszej Layli, ale potrzebny w całej fabule, ponieważ naprawdę czułam napięcie w momentach, w których pojawiał się bohater. Poza tym ogólnie mówiąc postacie zostali świetnie wykreowani.

[współpraca reklamowa]
W momencie, w którym skończyłam tom 1 nie wiedziałam co mam ze sobą zrobić. Tak bardzo pragnęłam przeczytać już drugi tom, a jak dowiedziałam się, że będę go recenzować to przysięgam prawie się popłakałam ze szczęścia. I dziękuję ci Aga za zaufanie. Styl pisania jest tak samo dobry jak w „And vice versa”. Kocham to jak autorka buduje cały świat i to w...

„if only we could” to kontynuacja historii Layli Halton oraz jej relacji z bliskimi. Dziewczyna znajduje motywację, by zmienić swoje życie i wyjść na prostą, bo w końcu zdaje sobie sprawę, że jednak ma dla kogo.

Layla trafia na odwyk, gdzie nie jest jej łatwo. Nie spędza tam czasu jednak tyle ile początkowo miała, bo zostaje wcześniej wypisana, z tą myślą, że wróci do domu do swoich przyjaciół. Lecz Isabell rodzicielka Layli zabiera ją do Norwegii, małego miasteczka na wyspie. Tam dziewczyna jest pod ciągłym okiem matki i nie ma tak naprawdę chwili wytchnienia. Natomiast spotyka kogoś, kto umili jej pobyt w nowym miejscu, ale chłopak początkowo elokwentny i poukładany, okaże się zupełnie inną osobą..

Najbardziej spodobało mi się to, że skupialiśmy się w tej części w szczególności na Layli i jej życiu, które małymi krokami szło w dobrą stronę. Do tego byłam ogromnie wniebowzięta rozwinięciem wątku, gdzie Layla uczęszczała na terapię, było to coś innego i na dobrą sprawę tak dla mnie znajomego. Dziewczyna nie obawiała się prosić o pomoc i chętnie z niej korzystała. Była to zupełnie inna odsłona jej postaci, którą bardzo polubiłam.

Co więcej historia, przedstawiona została w całkiem innym miejscu. Dostaliśmy tym razem niezwykle piękną i spokojną wyspę Nesøya, która znajdzie się w Norwegii. Niby nic takiego, jednak czytając czuło się spokój tego miejsca.

Najważniejsze jest jednak to, że nie mogłam wyjść z podziwu stylu pisania Agaty. Powiem szczerze, że bardzo mnie zachwycił i zdecydowanie widać sporą poprawę, z czego jestem ogromnie dumna i jeszcze bardziej ciekawa ostatniego tomu.
Dlatego przebrnęłam przez nią zdecydowanie za szybko i myślę, że było to spowodowane nie tylko stylem pisania, ale tego, że śledziliśmy Layle jak przezwycięża chęć wrócenia do czegoś co sprowadzało ją kompletnie na dno. A jej silna wola wprawia nas w podziw co do jej postaci. Myślę, że po zapoznaniu się z „and vice versa” wszyscy czekali na taką zmianę.🤍 A jak wiemy historia na początku nie była łatwa ani delikatna, dlatego zapoznajcie się z przypisami od autorki, bo jest to książka, która porusza niezwykle ciężki temat.

Oczywiście historia zakończyła się w idealnym momencie, przez co z jeszcze większą niecierpliwością czekam na ostatni tom. A wy jeśli jeszcze nie znacie tej historii to koniecznie musicie się z nią zapoznać, żabki!!💚

„if only we could” to kontynuacja historii Layli Halton oraz jej relacji z bliskimi. Dziewczyna znajduje motywację, by zmienić swoje życie i wyjść na prostą, bo w końcu zdaje sobie sprawę, że jednak ma dla kogo.

Layla trafia na odwyk, gdzie nie jest jej łatwo. Nie spędza tam czasu jednak tyle ile początkowo miała, bo zostaje wcześniej wypisana, z tą myślą, że wróci do domu...